PRIONAILURUS PLANICEPS - KOT KUSY

                                                                       Taraj[1]

PRIONAILURUS 

rodzaj ssaków drapieżnych z rodziny kotowatych (Felidae).

Występowanie

Rodzaj obejmuje małe gatunki zamieszkujące Azję.

Systematyka

Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:

Prionailurus bengalensis – kot bengalski
Prionailurus iriomotensis – kot wyspowy
Prionailurus planiceps – kot kusy
Prionailurus rubiginosus – kot rdzawy
Prionailurus viverrinus – taraj


Przypisy
1 Prionailurus w: Integrated Taxonomic Information System (ang.)
2 N. Severtzov. Notice sur la classification multisériale des Carnivores, spécialement des Félidés, et les études de zoologie générale gui s'y rattachent. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. Seria 2. 10, s. 387, 1858. Paryż (fr.).
3 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Prionailurus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2009-01-18]

Kot kusy[1]

PRIONAILURUS PLANICEPS - KOT KUSY 

Słabo poznany gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae). Był uważany za gatunek wymarły w 1985 roku, ale został ponownie odkryty w 1995.

Występowanie

– Sumatra

– Borneo

– Półwysep Malajski

Biotop

Koty kuse żyją w lasach deszczowych, blisko wody oraz plantacji palm olejowych.

Wygląd

Wielkości kota domowego, przypomina nieco wyglądem łasicę z uwagi na wydłużony kształt ciała i krótkie łapy. Posiada krótki ogon oraz małe, okrągłe, nisko osadzone uszy. Futro jest gęste, długie i puszyste, barwy brązoworudej z ciemnymi cętkami na gardle i wewnętrznej stronie kończyn. Głowa i klatka piersiowa są jaśniejsze, rudawe, z jasnymi znaczeniami. Samce są trochę większe od samic. Kot kusy jest jednym z czterech kotów, które nie potrafią schować swoich pazurów (tak jak gepard, kot z Iriomote i taraj). Posiadają również dobrze wykształcone błony pławne.

Wysokość w kłębie:

ok. 40 cm

Długość ciała:

40-60 cm

Długość ogona:

15-20 cm

Masa ciała:

1,5-2,5 kg

Tryb życia

Prawdopodobnie samotniczy. Prowadzi nocny tryb życia, ale niektóre osobniki są najbardziej aktywne o świcie i zmierzchu[3]. W niewoli często obserwuje się je w wodzie, gdzie chętnie spędzają czas. Podobnie jak inne koty znaczą swój teren, jednak w przeciwieństwie do nich zostawiają ślad zapachowy czołgając się po ziemi.

Kot kusy jest bardzo rzadko spotykany, prawie nie ma informacji o reprodukcji tego gatunku. Odnotowano tylko trzy mioty w niewoli, przy czym w jednym były 2 kocięta, a w pozostałych 1. Prawdopodobnie najczęściej rodzi się 1-4 kociąt, ponieważ dorosłe samice kota kusego posiadają cztery sutki. Na wolności widziano kocię w styczniu, ciąża trwała około 56 dni[3].

Pokarm

Poluje przede wszystkim na ryby, jak również płazy i raki. Obserwowano koty, które podobnie jak szopy pracze, "myły" swoje jedzenie w wodzie. W niewoli skaczą na swój posiłek i odciągają go na około dwa metry od miejsca, w którym go położono[4]. Na wolności koty te najprawdopodobniej odciągają ryby i żaby od brzegu, by nie uciekły.

Synonimy

Ictailurus planiceps

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

EN - zagrożony

Przypisy

1 Prionailurus planiceps w: Integrated Taxonomic Information System (ang.)

2 Prionailurus planiceps. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.)

3 3,0 3,1 Flat-headed cat (Prionailurus planiceps) (ang.). ARKive. [dostęp 23 września 2011].

4 Mairin Balisi: Prionailurus planiceps (ang.). Animal Diversity Web. [dostęp 23 września 2011].

Bibliografia

1 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Prionailurus planiceps. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 8 grudnia 2007]

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA