KOT DOMOWY-RASY-KOT PERSKI

Kot perski

KOT PERSKI

Stara rasa kota, zaliczana do grupy długowłosych. W Europie pojawiła się w XVII wieku.

Waga dorosłego kota 

2,5–6kg

Ilość kociąt w miocie 

3–4 (przeciętnie)

Młode koty perskie

Usposobienie 

spokojne, miłe, łagodne, niewielkie talenty łowcze. Woli wylegiwać się na kanapie, niż grasować w krzakach.

Umaszczenie 

rozmaite odmiany barwne (czarna, biała, ruda, niebieska, kremowa i inne, jest ich ok. 150). Również kolor oczu może być różny: niebieski, pomarańczowy lub mieszany (jedno niebieskie drugie pomarańczowe).

Budowa 

Budowa krępa. Kończyny silne. Głowa duża, masywna, szeroka, czoło wypukłe, policzki pełne, broda dobrze rozwinięta. Nos mały, szeroki, z tzw. stopem. Ogon puszysty na całej długości. Średnia długość sierści ok. 10 cm. Wewnątrz ucha, a także między opuszkami palców wszystkich łap, powinien znajdować się pędzelek sierści. Kolejną charakterystyczną cechą kota perskiego jest tzw. kryza, którą tworzy gęsta i dłuższa sierść rosnąca od uszu wokół brody.

Kod EMS PER

Kategoria|Kot I

Pochodzenie Iran

Nazwa angielska Persian

masa 2,5-7 kg

Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)

CFA standard

FIFe standard

TICA standard

AACE standard

ACFA standard

ACF standard

CCA standard

Punktacja za standard

(według FIFe)

głowa 25

oczy 15

korpus 25

futro jakość 30

kondycja 5

Uznane odmiany barwne

kod EMS PER

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA