MANUL

Manul

OTOCOLOBUS MANUL-  MANUL

Gatunek małego drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych. Pojawił się przed około 2 milionami lat.

Występowanie

Manul rozprzestrzeniony jest na obszarach Azji Środkowej, od Zakaukazia i wschodniego wybrzeża M. Kaspijskiego, przez Turcję, Uzbekistan i Kazachstan po Tybet, Ałtaj, Mongolię i Syczuan w Chinach. Na południe jego zasięg obejmuje Iran, Afganistan i Pakistan. Środowisko życia to stepy, skaliste pustynie, równiny i pozbawione drzew obszary górskie. Można go spotkać do 4500 m n.p.m. Na większości obszaru swego występowania jest chroniony.

Pokarm

Głównym składnikiem diety są szczekuszki, drobne gryzonie i ptaki.

Wygląd

Szata długa i gęsta, po stronie brzusznej blisko dwa razy dłuższa niż na grzbiecie.

Maść szarawa do rudej, z niewyraźnymi ciemnymi pasami na łapach i ogonie oraz znaczeniami na głowie.

Nieco dłuższy niż kot domowy, ma krótkie i masywne nogi, krótką, szeroką głowę z małymi, zaokrąglonymi uszami. Angielska nazwa tego kota, "Pallas Cat", pochodzi od nazwiska niemieckiego przyrodnika Petera Pallasa, który pierwszy opisał ten gatunek. Przez dłuższy czas zaliczano go do rodzaju Felis — sądzi się, że jest blisko spokrewniony ze żbikiem (F. silvestris). Jednak z powodu pewnych różnic w budowie czaszki oraz — wyjątkowej u małych kotów — okrągłej źrenicy, stworzono dla niego odrębny rodzaj Otocolobus.

Długość całkowita:

50–65 cm. 

Długość ogona:

21–31 cm.

Waga:

2,5–3,5 kg.

Rozmnażanie

Samica osiąga dojrzałość płciową po pierwszym roku życia. Ciąża trwa 66–75 dni. Przeciętny miot to 3–4 młode, zdarzają się mioty po 6 kociąt.

Tryb życia

Manul prowadzi nocny tryb życia, za dnia ukrywa się w norach innych zwierząt, małych jaskiniach i rozpadlinach skalnych. Są to koty skryte i samotnicze, rewiry samców zajmują obszar ok. 4 km².

Podgatunki

Obecnie wyróżnia się trzy podgatunki manula[2][3]:

O. m. manul Pallas, 1776 — Mongolia,

O. m. ferrunginea Ognev, 1928 — Turcja, Afganistan i Iran,

O. m. nigripecta Hodgson, 1842 — Tybet i Kaszmir.

Ciekawostki

Długość życia do 12 lat.

Manul znany jest ze sprawności z jaką wspina się po stromych skałach.

Dużą rolę w porozumiewaniu się między osobnikami odgrywa ocieranie.

Synonimy

Felis manul Pallas, 1776

Kategoria zagrożenia (CKGZ)

NT-bliski zagrożenia

Przypisy

1 Otocolobus manul. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.)

2 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Felis manul. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 29 sierpnia 2009]

3 Felis manul. w: Integrated Taxonomic Information System (ang.) [dostęp 289 sierpnia 2009]

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA