poniedziałek, 30 marca 2015

CIEKAWE ARTYKUŁY O KOTACH CZ.2 JAK I DLACZEGO KOT UDEPTUJE MIEJSCE ŁAPKAMI GDY ZNAJDUJE SIĘ NA KOLANACH ?



Na pewno miałeś nieraz taką sytuację, gdy siedziałeś sobie spokojnie w fotelu, maksymalnie zrelaksowany, popijając dobrego grzańca, gdy nagle na kolana wskakuje Twój futrzak. Energicznie zaczyna się kręcić wokół siebie i przednimi łapkami mości na Twoich kolanach gniazdko. Wszystko fajnie, tylko dlaczego to takie bolesne?


No właśnie. Kot wskakując na nasze kolana początkowo kręci się i wierci, aż znajdzie sobie odpowiednie miejsce. Jednak zanim położy się na Twoich nogach, mija dłuższa chwila, ponieważ kot łapkami z wyciągniętymi pazurami „ugniata” sobie posłanie.


Najczęściej reakcja nasza jest taka, że odstawiamy kota na ziemię. Podczas gdy zrywasz się z fotela i delikatnie mówiąc, zrzucasz go ze swoich kolan, jest to dla niego niezrozumiałe. Kot jest w tym momencie zdezorientowany i nie wie tak naprawdę, co się wydarzyło,. W jego odczuciu nie stało się przecież nic złego. Dziwi się, dlaczego tak szybko wstałeś z fotela, gdy on prawie już zasypiał.

źródło: http://freezdjecia.pl/zwierzeta/71-koty/detail/11219-koty-249

My, ludzie, interpretujemy zachowanie kota jako coś, co miało związek z jego wypoczynkiem. Kot wszedł na nasze kolana, bo chciał zwinąć się w kłębek i zasnąć. Zastanawia nas jednak fakt, po co łapkami i z wyciągniętymi pazurami coraz intensywnej wbija je w naszą nogę?

Aby udzielić odpowiedzi na to pytanie, należy przyjrzeć się małym kociętom. Gdy matka kocica karmi młode, to kocięta pijąc mleko z jej sutków łapkami je ugniatają. W taki sposób wiedzą, skąd leci pokarm. Przez takie ugniatanie wzmaga się ilość mleka i kociaki mogą najeść się do woli. Dzieje się to instynktownie. Maluchy same wiedzą, kiedy następuje pora karmienia, a kocia mama zachęca je do tej czynności.


W głębi duszy każdy dorosły kot pozostaje małym niesfornym kociakiem, który siadając na Twoje kolana właśnie do takich chwil powraca. Ty jesteś dla niego kocią mamą i to ugniatanie stąd się bierze. Jako mały kociak robił tak, gdy mama wołała go do jedzenia. Twoja postawa siedząca jest zachętą dla futrzaka, który przywołuje miłe chwile podczas możliwości napełniania brzuszka ciepłym mleczkiem.

Co zrobić, by za każdym razem nie zdejmować kociaka z kolan? Gdy wybierasz się na relaks na fotelu, miej w pobliżu koc przeznaczony dla niego. W momencie gdy zobaczysz, że kociak ładuje się do Ciebie na kolana, to weź koc i zasłoń nim nogi. Pozwól milusińskiemu na odrobinę miłych wspomnień. Zresztą oboje możecie nadal się odprężać, jeżeli Ty odpowiednio wcześniej o to zadbasz, zabezpieczając się przed pazurami.

Taka interpretacja zachowania kota jest najwłaściwsza i należy tego przestrzegać. Kot traktuje Cię jak matkę zastępczą i obca jest dla niego Twoja nerwowa reakcja na jego wyciągnięte pazurki. Negatywne zachowanie z naszej strony jest niezrozumiałe dla malucha i oznacza odrzucenie przez matkę.

Niestety na tym tle między opiekunem a kotem często dochodzi do nieporozumienia. Gdybyśmy bardziej przykładali się do nawiązania przyjaźni i traktowali koty nie tylko powierzchownie, to nie byłoby sprzecznych sygnałów zarówno dla kota, jak i jego właściciela.

http://www.zaradni.pl/porada/695,jak_kota_przyzwyczaic_do_obecnosci_nowego_towarzysza

CIEKAWE ARTYKUŁY O KOTACH CZ.1 INSTYNKT ŁOWIECKI KOTA



Już krótka obserwacja kota wystarczy do wysnucia wniosku, że jest on wręcz stworzony do polowania. Budowa jego ciała oraz zmysły, jakimi obdarzyła go natura, są ucieleśnieniem drapieżnika. Przez wiele milionów lat ewolucji instynkt myśliwego u kotów został zachowany.

Kot to urodzony myśliwy. Zawdzięcza to swojemu wrodzonemu instynktowi łowieckiemu, który przetrwał wszystkie lata ewolucji i zachował do dziś cechy doskonałego drapieżnika. Zachowały go nie tylko koty dziko żyjące, ale także te udomowione. Dlatego każdy kot musi mieć możliwość „zapolowania”, choćby na pluszową myszkę lub papierową kulę, podczas domowych zabaw.

Jego schowane pazury umożliwiają szybki bieg, wyciągnięte zaś są doskonałym narzędziem do chwytania ofiary lub służą wspinaczce. Koty nieustannie je ostrzą, dlatego warto mieć w domu pieniek lub drapak, który to umożliwia. W ten sposób ochronimy swoje meble przed drapaniem. Ogon pomaga w utrzymaniu równowagi przy wykonywaniu każdego skoku i szybkim ruchu, a także chodzeniu po wąskim płocie – pełni rolę swoistego steru. Z pomocą przychodzą także bardzo dobrze rozwinięte zmysły – wzrok (doskonale widzący również po zmroku), słuch (przy pomocy, którego odróżnia nawet najbardziej subtelny dźwięk), dotyk (wibrysy – wąsy czuciowe, pozwalające doskonale odnaleźć się w otaczającym środowisku – umieszczone są nad oczami, na policzkach, podbródku i na stopach). Kot ma niezwykle rozwinięte mięśnie i ścięgna, które poruszają jego przednimi kończynami, których nadzwyczajną ruchliwość zapewnia staw barkowy. Jego elastyczność dodatkowo zwiększa brak łopatki w pasie barkowym. Niezwykle elastyczny kręgosłup pozwala na długie susy podczas biegu oraz odwrócenie ciała podczas lotu tak, aby zawsze spaść na cztery łapy. Doskonały zmysł równowagi kot zawdzięcza budowie ucha wewnętrznego.

Kot stąpa na palcach, a podczas biegu jego łapy mają mały kontakt z podłożem. Nie jest wytrzymały na zbyt długotrwały wysiłek fizyczny, dlatego polowanie polega na długotrwałej, starannej obserwacji ofiary, a następnie krótkiego i najczęściej skutecznego ataku. Kot wyróżnia się spośród innych gatunków niezwykłą zwinnością i szybkością ruchów. U kotów domowych zwinność tę da się zaobserwować podczas „polowania” na muchę, która wpadła przed okno do domu, lub na kroplę deszczu ściekającą po szybie.

Kociara

http://mojekoty-kociara.blogspot.com/

niedziela, 29 marca 2015

CYTATY I PRZYSŁOWIA O KOTACH

Cytaty:


Nieważne, czy kot jest czarny, czy biały. Ważne, aby łowił myszy.
Deng Xiaoping

Koty wyczuwają, że nie lubisz śladów ich łap na maśle, ale będą wchodziły na nie za każdym razem, kiedy nikt nie patrzy. Kathy Young

Ludzi można z grubsza podzielić na dwie kategorie: miłośników kotów i osoby poszkodowane przez los.
Oscar Wilde

U niektórych samoanaliza staje się po prostu tylko samolizą - samolizaniem się wdzięcznego kotka.
Stanisław Ignacy Witkiewicz

Kota nie powinno się kupować, bo kot to przyjaciel. Przyjaciół się nie kupuje. - Karolina Wajda

Jeśli pies wskoczy Ci na kolana to robi to z miłości, jeśli zrobi to kot, to dlatego ze tam jest cieplej. Alfred North Whitehead

Najmarniejszy kot jest arcydziełem natury. Leonardo da Vinci

Kot pozwala ci spać na łóżku. Na samym brzeżku. Jenny De Vries

Koty są o wiele inteligentniejsze od psów… Nie da się zaprzęgnąć ośmiu kotów do ciągnięcia sań po śniegu. Jeff Valdez

Życie z kotem jest źródłem nieustającej inspiracji.
Simon Tofield

W Stambule spotkałem człowieka,który wyznał mi bez cienia wątpliwości, że Bóg jest kotem. Na pytanie, skąd w nim taka pewność,odpowiedział: "Kiedy się do niego modlę, on mnie ignoruje." - Lowell Thomas

Mieszkałem z wieloma mistrzami Zen. Wszyscy byli kotami. Eckhart Tolle

Koty są stworzeniami skończonymi, reszta świata jest wadliwa, taki jest obiektywny stan rzeczy.
Jerzy Pilch

Kot chce być kotem Jerzy Pilch

Niepodległy niczemu kot nie przejmie naszych przypadłości, nie upodobni się, zachowa tożsamość, a zachwyt dla jego doskonałości będzie jak katharsis.
Jerzy Pilch

Pies to jest ustrój totalitarny, kot to jest seks partnerski. Jerzy Pilch

Problem z kotami polega na tym, że mają ten sam wyraz pyszczka, kiedy widzą ćmę latającą wokół lampy i mordercę z siekierą.
Paula Poundstone

Czarny kot przecinający Ci drogę oznacza po prostu, że mu się spieszy.
Groucho Marx

Kot ma zbyt wielką duszę, by nie mieć serca.
Ernest Menaul

Rozbawiony kociak, podskakujący zabawnie niczym mały tygrys, jest nieskończenie bardziej interesujący niż połowa ludzi, z którymi musisz przebywać na tym świecie.
Lady Sydney Morgan

Mruczenie to jedyna muzyka, której człowiek nie powtórzy. Merkaba*PL - Peterbald

Mrucząc kot potrafi poradzić sobie w każdej sytuacji. Donna McCrohan

Mój niezapomniany kot Iwan widywał inne światy. Wyczytałem gdzieś kiedyś, że koty słyszą także oczami. Tadeusz Konwicki

Oba, kot i pies są bogate w cnoty i talenty, ale pies ma o jeden talent za dużo: pozwala się tresować i o jedną cnotę za mało: nie kryje w sobie żadnych tajemnic. Erich Kastner

Kot działa według zasady: proś, a może Ci dam.
Joseph Wood Krutch

Jeśli kryzys ci zdrowie rujnuje lub zawiodła cię bliska istota, to zrób to, co niewiele kosztuje: weź kota. Franciszek J.Klimek

Kot nauczył mnie, że najlepsze, co można ofiarować bliskim, to swój czas.
Joanne Liu

Kot jest wykresem i wzorem odciśniętym w łagodnym powietrzu. D. Lessing

To, jak traktujesz koty, decyduje o twoim miejscu w Niebie.
Robert A. Heinlein

Kotom bez trudu udaje się to, co nie jest dane człowiekowi: iść przez życie nie czyniąc hałasu.
Ernest Hemingway

Posiadanie jednego kota prowadzi do posiadania następnego.
Ernest Hemingway

Czym właściwie jest kot? Korektą dzieła stworzenia. Gdy Pan Bóg stworzył mysz, powiedział sobie: „O, chyba się zagalopowałem!” Tak więc kot jest w pewnym sensie poprawką błędnej myszy. Kot i mysz stanowią dowód na to, że obcujemy dziś z dziełem stworzenia w wydaniu przejrzanym i poprawionym.
Wiktor Hugo

Gdy kot bawi się myszą, o psie nie pamięta.
Władysław Grzeszczyk "Parada paradoksów"

Kiedy tańczy kot z myszą - muzyki nie trzeba.
Władysław Grzeszczyk "Parada paradoksów"

Koty są czułymi panami tak długo, dopóki znamy swoje miejsce.
Paul Gray

Zdaniem ludzi nie jest ważne, czy koty rozumieją ich słowa; ważniejsze, że po prostu są.
z książki „Sekretne życie właścicieli kotów” Bruce Fogle

Mądry kot je ser i wydycha jego zapach do mysiej dziury, na przynętę. 
W. C. Fields

Zawsze przechodzą mnie ciarki, gdy patrzę na kota, który dostrzega coś, czego ja nie widzę. 
Eleanor Farjeon

Aby mieć właściwe spojrzenie na własną pozycję w życiu, człowiek powinien posiadać psa, który będzie go uwielbiał, i kota, który będzie go ignorował.
Bruce Derek

Każdy z właścicieli wie, że nie posiada kota na własność.
Ellen Perry Berkeley

Przysłowia:


Nie odwracaj kota ogonem.

Nie ciągnij kota za ogon, to cię nie zadrapie.

Nie kupuj kota w worku.

W nocy wszystkie koty są czarne.

Jak kota nie ma, myszy harcują.

Kot się myje, będą goście.

Kot zawsze spada na cztery łapy.

Starego kocura nie trzeba uczyć myszy chwytać.

Garniec mleka napełniony, dobrze ma być przed kotką strzeżony.

KOT DOMOWY-RASY-CHAUSIE


Chausie


CHAUSIE 

Jest hybrydą nierasowego kota domowego z dzikim kotem błotnym (Felis chaus) żyjącym w azjatyckiej dżungli.

Pierwsze osobniki wyhodowano w latach 60. i 70. Rasa została zarejestrowana w TICA w marcu 1995 roku. Od 2001 roku mogły być pokazywane na wystawach jako nowa rasa, a od 2013 roku mogą już walczyć o Championa rasy.

Wygląd

Chausie występuje w trzech odmianach barwnych: czarnej (Solid Black), brązowej (Brown Ticked Tabby ), srebrnej ( Black Grizzled Ticked Tabby). Głowa kota jest średniej wielkości i długości, z wysokimi kośćmi policzkowymi i pełnymi policzkami. Oczy- owalne, średniej wielkości, najbardziej pożądany kolor to złocisty lub żółty, dopuszczalne orzechowe do zielonkawych (zielone są cechą dyskwalifikującą), z jasną obwódką; uszy długie i szerokie, wysoko osadzone, zaokrąglone. Szyja muskularna, średniej długości i szerokości, klatka piersiowa głęboka. Ciało bardzo zwarte, silne i atletyczne, z wydłużonymi kończynami (tylne nieco dłuższe od przednich), stopy małe, kościec średniej grubości. Ogon długi (najlepiej- 3/4 długości ciała). Sierść gęsta, krótka i przylegająca, podszerstek delikatny, a włosy okrywowe twarde. Charakterystyczny mysi kolor włosa z podstawą od piaskowo-szarej po pomarańczowo-żółtej. Znaczenia tabby na pysku i ogonie. Brzuch jaśniejszy, może być znaczony- np. cętkowany. Kot musi przywodzić na myśl dzikiego łowcę, muskularnego, ale szczupłego i o niezwykłej „dzikiej” elegancji i gracji ruchów oraz skoków. Samce są proporcjonalnie większe od samic.

Zachowanie i charakter

Chausie to bardzo inteligentna rasa kotów, niezwykle przywiązana do człowieka. Temperament odziedziczony po dzikich przodkach, jak i anatomiczne cechy budowy ( muskularność, zwartość ciała, skoczność ) czynią z nich niezwykłych dzikich łowców i towarzyszy zabaw. Jest to rasa wymagająca i dość mocno gadatliwa, a zarazem łagodna i bardzo towarzyska.

Zdrowie i pielęgnacja

Chausie to zdrowe koty, o wyższym stopniu odporności i niekłopotliwe w utrzymaniu. Wymagają częstego czyszczenia uszu i obcinania pazurów.


Linki zewnętrzne

Strona domowa kota rasy Chausie.
TICA informacje o rasie ang.
TICA Standard ang.

Nazwa angielska Chausie cat
Inne nazwy Jungle Cat, felis chaus
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
TICA standard
inny http://www.tica.org/members/publications/standards/cu.pdf

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY-BURMILLA



Burmilla


BURMILLA

Rasa kota z grupy azjatyckiej (ang. Asian Group). Nazywany jest również kotem azjatyckim cieniowanym (srebrzystym) (ang. Asian Shaded). Końcówki włosów kotów tej rasy, ok. 1/8 długości włosa, mają ciemniejsze zabarwienie, powodując złudzenie aureoli dookoła sylwetki


Historia

Pochodzenie - Wielka Brytania
Rok powstania rasy - 1981

Charakter

Zachowanie - średnio aktywny, czuły, towarzyski

Wygląd

Głowa - zaokrąglona z szeroko rozstawionymi uszami i oczami

Oczy - duże trochę skośne

Uszy - zaokrąglone na końcach szerokie u nasady

Sierść - krótka, gęsta, szaro biała z czarnymi pręgami

Linki zewnętrzne

Burmese-Burmilla pedigree database
FBRL Breed Page: Asian

Kod EMS BML
Kategoria|Kot II
Pochodzenie Wielka Brytania
Nazwa angielska Burmilla,Australian Tiffanie
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
FIFe standard
ACF standard
CCA standard
Punktacja za standard
(według FIFe)
głowa 20
uszy 10
oczy 20
korpus 25
futro jakość 10
futro ticking 10
kondycja 5
Uznane odmiany barwne
kod EMS BML


ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY-PIXIE-BOB



Pixie-bob


PIXIE-BOB

Rasa kotów pochodząca z USA. Swym dzikim wyglądem Pixie-bob przypomina
północnoamerykańskiego rysia rudego.

Historia

Historia kotów tej rasy zaczyna się w 1985 roku w USA. Przypuszcza się, że pochodzi ze skrzyżowania dzikich rysiów z kotami domowymi.

Charakterystyka



4-letnia kotka rasy Pixie-bob

Pixie-bob to kot średniej lub dużej wielkości i mocnej budowy, pręgowany z oznakami cętkowania; ma szeroko zaokrągloną głowę; głęboko osadzone oczy; zaokrąglone uszy, osadzone daleko; silne kończyny; krótki, zwężający się ku końcowi, zwisający ogon. Ma krótkie, grube futro, najczęściej w kolorze brązowym, choć zdarzają się inne odmiany barwne. Mimo, że Pixie-bob wydaje się być kotem uległym, nie lubi dzielić domu z innymi zwierzętami. Nie znosi też, gdy ktoś krzyżuje mu plany. Wymaga mało szczotkowania.

krótkowłose Pixie-Bob
Pochodzenie USA
Nazwa angielska Pixie-Bob
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
TICA standard
ACF standard
CCA standard

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY-CYMRIC





Cymric



CYMRIC  (inna nazwa: długowłosy Manx) 

Rasa kota powstała w Kanadzie lub USA. Istnienie długowłosych Manksów nie od razu zostało zaakceptowane.

Historia

Około 1960 roku w miotach Manksów zaczęły się pojawiać długowłose kocięta. Początkowo takie osobniki były ubezpłodniane i usuwane z hodowli, jednak potem hodowcy postanowili utrwalić tą cechę. Pierwszą organizacją felinologiczną, która uznała rasę Cymric było Canadian Cat Association. Obecnie[kiedy?] rasę tę akceptuje większość północnoamerykańskich stowarzyszeń, a w Europie - LOOF.

Wygląd

Cymric różni się od Manksa długością sierści i "zaokrąglonymi" kształtami. Odmiany barwne są identyczne jak u ich krótkowłosych kuzynów.

Charakter

Koty tej rasy są umiarkowanie aktywne i inteligentne, lubią się bawić. Cymric żyje w zgodzie z innymi zwierzętami, jest przyjacielskim kotem o cichym głosie. Charakteryzują się agresją i i brakiem podporządkowania do człowieka.

Kod EMS CYM
Kategoria|Kot III
Pochodzenie USA, Kanada
Nazwa angielska Cymric
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
FIFe standard
TICA standard
AACE standard
ACFA standard
ACF standard
CCA standard
uwagi TICA i ACF uważają koty cymric za wariant manx
Punktacja za standard
(według FIFe)
głowa 15
oczy 5
korpus 25
grzbiet 10
ogon 25
futro jakość 15
kondycja 5
Uznane odmiany barwne
kod EMS CYM

Bibliografa
"Koty. Poradnik encyklopedyczny" wyd. Larousse
"Koty. Moje hobby" wyd. Podsiedlik-Raniowski i spółka
"Koty i kocięta" wyd. MUZA SA
"Koty. Minikompendium" Alexa Capra, wyd. MOZAIKA

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY-KOT SNOWSHOE



Snowshoe

KOT SNOWSHOE  (inna nazwa: Silver Laces) 

Amerykańska rasa krótkowłosych kotów o charakterystycznych białych skarpetkach (stąd nazwa), powstała z krzyżowania kotów amerykańskich krótkowłosych i syjamów. Rasa ta jest rzadko spotykana na wystawach, nawet w swojej ojczyźnie. Mimo tego rasa snowshoe została uznana przez wiele stowarzyszeń, szczególnie przez TICA.


Wygląd

Snowshoe łączą mocną budowę kotów amerykańskich krótkowłosych z wydłużonym ciałem syjamów. Także dzięki tym drugim, snowshoe są rasą z oznakami, ale, podobnie jak koty birmańskie, mają białe łapki. Dozwolony jest każdy kolor oznak, oczy są niebieskie. Budową ciała przypominają koty syjamskie starego typu.

Charakter

Koty snowshoe są żywe, inteligentne i przyjacielskie, przywiązują się do swojego właściciela.


Kod EMS SNO
Kategoria|Kot III
Pochodzenie USA
Nazwa angielska Snowshoe cat
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
FIFe standard
TICA standard
AACE standard
ACFA standard
Punktacja za standard
(według FIFe)
głowa 20
uszy 5
oczy 15
korpus 20 (z grzbietem)
nogi 5
ogon 5
futro kolor 20
futro jakość 5
kondycja 5
Uznane odmiany barwne
kod EMS SNO



Bibliografia

"Koty. Poradnik encyklopedyczny" wyd. Larousse
"Koty. Moje hobby" wyd. Podsiedlik-Raniowski i spółka
"Koty i kocięta" wyd. MUZA SA

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY-LAPERM



Laperm


LAPERM - rasa kota.

Historia

W marcu 1982 w Oregonie, w sadzie Lindy Koehl pręgowana kotka o imieniu Speedy urodziła 6 kociąt. Jedno z nich wyglądało osobliwie. Było długie, chude, bezwłose, z dużymi uszami osadzonymi daleko od siebie, a jego skóra wyglądała jak pokryta tatuażem z wzorem klasycznego pręgowania. Po sześciu tygodniach ciało kotki pokryło się rzadkim, kręconym, brązowym futerkiem. Kotkę nazwano Curly. Miękkie futro odziedziczyło później jej potomstwo. Gdy unikatowe koty zaczęły budzić zainteresowanie, właścicielka postanowiła pokazać je na wystawie. Kotom nadano nazwę LaPerm.


Zachowanie

Są to inteligentne, aktywne koty, które szybko się uczą, jak osiągnąć to, czego chcą. Uwielbiają towarzystwo i starają się być zawsze jak najbliżej człowieka. LaPermy są delikatne, czułe, kochające, pozostają w dobrych stosunkach z wszystkimi domownikami. Do późna zachowują urok kociaka, ciągle spragnionego zabaw i kontaktu z człowiekiem.

Pielęgnacja

Koty LaPerm wymagają tylko okresowego czesania, oprócz typowych zabiegów pielęgnacyjnych (czyszczenie uszu, przycinanie pazurków, przemywanie oczu). Najlepiej delikatnie wyczesywać futerko przy pomocy okrągłej, rzadkiej szczotki.

Zdrowie

Wskazane są badania echokardiograficzne i USG nerek.

Pochodzenie USA
Nazwa angielska LaPerm
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
CFA standard
TICA standard
GCCF standard
inny WNCA,SACC


ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY-KOT TONKIJSKI


Kot tonkijski


KOT TONKIJSKI 

Pochodzenie

Rasa kotów tonkijskich została wyhodowana kilkadziesiąt lat temu. Z początku wiadomo było tylko, że rasa ta jest spokrewniona z kotami syjamskimi, teraz już wiadomo, że jest to krzyżówka kota syjamskiego z burmańskim. W latach 80. XX w. Związek Hodowców Kotów Rasowych w USA uznał koty tonkijskie za odrębną rasę. FIFe (Międzynarodowa Federacja Felinologiczna) nie uznaje ich do tej pory. W Polsce pierwszym kotem tonkijskim był kocur Hades Ton Carry*pl, który został wyhodowany przez pana Tomasza Kordalskiego z Lublina.Kocur ten powstał ze skrzyżowania kotki syjamskiej z oznaczeniami seal o imieniu Sonia i rudego kocura burmańskiego CH Harry`ego Fox CS importowanego z Czech. W 2000 roku poszerzyła skąpą pulę genetyczną polskich tonek pani Anita Markowska ( hodowla Tin-Ton*pl ) sprowadzając ze Stanów Zjednoczonych kocura o imieniu Gulfcats Sand Dollar w kolorze solid platynowy.


Rozróżnia się dwa główne typy tych kotów. Bardziej znany kot amerykański ma bardziej zaokrąglony łepek, mniejsze uszy i dość krępą sylwetkę, natomiast kot angielski ma lżejszą budowę ciała, bardziej wydłużony pyszczek i większe uszy.



                                                           Kot tonkijski

Charakter

Koty tonkijskie uważa się za najbardziej przyjazne i życzliwe koty krótkowłose. Mają duży temperament i są bardzo energiczne. Są bardzo przywiązane do swoich opiekunów i nie wyróżniają żadnego domownika. Bardzo lubią dzieci, pieszczoty i zabawy. Są inteligentnymi, ciekawskimi i towarzyskimi kotami. Koty tonkijskie są odważne, nie stresują ich nieznane sytuacje ani dźwięki. W swoich postanowieniach potrafią być uparte i konsekwentne.

Pielęgnacja

Futro tych kotów bardzo łatwo utrzymać w dobrym stanie. Wystarczy przecierać je szmatką lub specjalną rękawicą, nadając mu połysk i wyczesywać raz na kilka dni, aby usunąć martwy włos. Pokarm powinien być urozmaicony, dostosowany do wieku i aktywności kota. Można też im podawać gotowe karmy oraz produkty naturalny

Pochodzenie Kanada
Nazwa angielska Tonkinese
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
CFA standard
TICA standard
AACE standard
ACFA standard
ACF standard
CCA standard

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA



KOT DOMOWY-RASY- KOT SOMALIJSKI

Kot somalijski

KOT SOMALIJSKI 


Historia

Koty somalijskie pochodzą od kotów abisyńskich: w wyniku mutacji powstały koty abisyńskie długowłose, które w dalszej hodowli nazwano kotami somalijskimi. Na wystawach kotów rasowych po raz pierwszy pojawiły się w połowie lat 60. Przez długi czas nie chciano go zaakceptować. Hodowcy, którym w miotach kotów abisyńskich trafiały się kocięta o dłuższych włosach, zatajali ten fakt, aby nie utracić prestiżu swojej hodowli. Dopiero w 1965 r. w Stanach Zjednoczonych Evelyn Mague zainteresowała się urodzonymi w miotach kotów abisyńskich kociętami o dłuższych włosach i zapoczątkowała ich sterowaną hodowlę, kończąc tym samym spory. Coraz więcej hodowców poszło w jej ślady i w 1979 r. rasa ta została ostatecznie uznana.

Jej nazwę nadano od afrykańskiego kraju – Somalii. Zrezygnowano z pierwotnego określenia abisyński kot długowłosy, aby uniknąć sporów z hodowcami krótkowłosej odmiany tej rasy. Zadziwia fakt, że koty somalijskie, mimo stosunkowo krótkiej historii swej hodowli, cieszą się na świecie większym zainteresowaniem niż ich abisyńscy rodzice.

Wygląd

Budowa ciała: tułów gibki, pełen wdzięku, średniej długości, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Łukowaty grzbiet i zaokrąglone żebra. Głowa w kształcie delikatnie zaokrąglonego klina z okrągławą mordką (wydatny podbródek i dobrze wykształcony pyszczek) i dużymi uszami ze znaczeniami.

Nos jest średniej długości, u nasady lekko wypukły, lecz bez zagłębienia.




Kociak  somalijski


Uszy są dość duże, szeroko rozstawione, u nasady szerokie, na wierzchołku zaokrąglone. Z tyłu małżowiny usznej mają typową dla kotów agouti jasną plamę. Kępki włosów w uszach są pożądane, chociaż – zwłaszcza u nowo wyhodowanych odmian barwnych kotów somalijskich – prawie ich nie ma. W tym zakresie są jeszcze niezbędne dalsze udoskonalenia. Największe wrażenie robią oczy "somalijczyków": są duże, świecące, bursztynowożółte lub zielone, dość szeroko rozstawione, a ich migdałowaty kształt nadaje im orientalnego wyglądu. Jak u wszystkich kotów z prążkowanymi włosami oczy są czarno obrzeżone, jakby miały namalowaną linię powiek.

Nogi proporcjonalne do reszt ciała; stopy małe i owalne. Puszysty, lekko zwężający się ogon. Waga od 3,5 do 5,5 kg. Sylwetka kota musi być harmonijna i elegancka w ruchu.

Futro jest miękkie i gęste, miłe w dotyku, na tułowiu i tylnych kończynach średniej długości, na barkach trochę krótsze. Pożądane są kołnierz na szyi i "portki" na tylnych kończynach. Charakterystyczną cechą wszystkich kotów somalijskich są podwójne lub potrójne prążki na każdym włosie, co jest typowe dla kotów somalijskich lub dzikich. Czarne prążki dzielą w ten sposób poszczególne włosy, których końce powinny być czarne. Ubarwienie: dziko umaszczony, niebieski, sorel i płowy. Występuje też odmiana barwna srebrzysta uznawana przez część organizacji felinologicznych. Sierść agouti, ale ze względu na długość włosa jego ubarwienie strefowe jest mniej rozróżnialne, niż na jego krótkowłosym przodku – kocie abisyńskim. Trochę pręgowanych linii na masce, znak "M" na czole. Ciemna linia wzdłuż kręgosłupa biegnie aż do koniuszka ogona. Oczy złote lub zielone. Typ sierści: podwójna, pluszowa, delikatna, średniej długości. Dłuższe włosy w kryzie i na portkach. Bardzo puszysty ogon.

Charakter

Jest to kot bardzo aktywny, inteligentny i ogromnie ciekawski. Powinny mieć do dyspozycji dużo różnorodnych zabawek i miejsca do zabawy. Najlepiej czują się w towarzystwie drugiego kota o podobnym temperamencie. Mogą być trzymane w mieszkaniu, jeśli jest ono dostatecznie duże. Najlepiej jednak czują się w domu z ogrodem. Są stosunkowo łatwe do wychowania. Lubią towarzystwo dzieci, dla których są delikatne (ta delikatność musi być odwzajemniona). Raczej są milczące. 'Somalijczyk' pełen gracji lubi przybierać wyszukane pozy. Uczuciowy, przywiązany i pojętny, bardzo wymagający w stosunku do swojego opiekuna, od którego oczekuje odwzajemnienia uczuć i obecności, ale sam też potrafi się bawić. Dobrze przystosowuje się do nowych sytuacji. Są one bardzo przywiązane i lgną do ludzi. Ich ciekawość sprawia, że często zaglądają do otwartych szafek, szuflad itp. Odznaczają się cichym i delikatnym głosem, którego używają raczej rzadko.

Pielęgnacja

Ich futro wymaga niewiele szczotkowania, jednakże koty te są bardzo wdzięczne za jego prawidłową pielęgnację. Szczotkowanie jest dla nich jednocześnie oznaką przywiązania.

Kod EMS SOM
Kategoria|Kot III
Pochodzenie USA
Nazwa angielska Somali
Inne nazwy abisyński kot długowłosy,Fox cat
masa 3,5-5,5 kg
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
CFA standard
FIFe standard
TICA standard
AACE standard
ACFA standard
ACF standard
CCA standard
Punktacja za standard
(według FIFe)
głowa 15
oczy 10
korpus 20
futro kolor 25
futro jakość 10
futro ticking 15
kondycja 5
Uznane odmiany barwne
kod EMS SOM

Linki zewnętrzne

1 Kathy Black; The Somali Cat: 30 Years and Going Strong!
2CFA Somali Breed Profile
3 Somali FAQ
4Somali cat club of Great Britain

Bibliografia
1 Alan Edwards: The Ultimate Encyclopedia of Cats Cat Breeds & Cat Care. Trevor Turner (Consultant) John Daniels (Photographer). London: Hermes House, 2005. ISBN 0754812774 9780754812777. OCLC 76934417. (ang.)

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY-KOT JAWAJSKI


Kot jawajski

KOT JAWAJSKI, MANDARYN

Rasa kotów powstała w wyniku skrzyżowania kota balijskiego i krótkowłosego kota orientalnego. Rezultatem krzyżówki jest zwierzę przypominające kota balijskiego, ale o jednolitej barwie sierści. Jako że przodkiem zwierzęcia jest kot balijski, nadano mu nazwę wyspy sąsiadującej z Bali – Jawy.

Wygląd

Dobrze umięśniony kot o masie 2,5-5 kg. Sierść półdługa, jedwabista, bez podszerstka, po bokach ciała, na brzuchu i ogonie dłuższa. Występuje w barwach:czarna, brązowa, niebieska, liliowa, cynamonowa, płowa, ruda, kremowa, szylkretowa, dymna, może być także paskowana (tabby). Jeśli kot jest pasiasty nad oczami, występuje charakterystyczny znak w kształcie litery M. U wielu kociąt występuje rysunek na sierści, ale z wiekiem kolor zazwyczaj staje się jednolity. Głowa trójkątna, z dużymi uszami. Oczy zielone, o kształcie migdałów. Nogi długie, przednie nieco krótsze od tylnych, łapy małe, okrągłe. Ogon cienki i długi.

Zachowanie

Koty jawajskie mają taki sam charakter jak ich przodkowie – koty orientalne. Są żywotne i chętne do zabawy, lubią polować. Ciekawskie i inteligentne, łatwo poddają się tresurze.

Kod EMS JAV
Kategoria|Kot IV
Nazwa angielska Javanese Cat
masa 2,5-5 kg
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
CFA standard


Bibliografia
Kot jawajski. koty.pl, 20-05-2008. [dostęp 2010-02-15].
U. Herrscher: Rasy kotów. MULTICO, 2007. ISBN 978-83-7073-597-5.

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY-KOT SINGAPURSKI




Kot singapurski


KOT SINGAPURSKI


Jedna z najmniejszych ras kota, ceniona za duże oczy i uszy oraz krótkie futro z wyraźnym tickingiem. Za rok powstania rasy uznaje się 1975, kiedy Tommy Meadow zabrał ze sobą 3 kocięta z Singapuru do Stanów Zjednoczonych. Koty te stały się bazą hodowlaną dla nowej rasy. Ich nazwa pochodzi od nazwy miasta Singapur w języku malajskim (Singapura), która oznacza Miasto Lwa.


Kod EMS SIN
Pochodzenie Singapur
Nazwa angielska Singapura
Inne nazwy Drain Cat Kucinta
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
CFA standard
TICA standard
AACE standard
ACFA standard
Uznane odmiany barwne
kod EMS SIN

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY-KOT ORIENTALNY

Kot orientalny


KOT ORIENTALNY


Rasa kota należąca do tej samej grupy co kot syjamski, o smukłej budowie ciała, giętkim grzbiecie, klinowatej głowie i skośnych oczach. Różnica polega jedynie na umaszczeniu. Koty syjamskie mają charakterystyczne umaszczenie, zaś orientalne występują w około czterdziestu odmianach.


Występuje wiele odmian barwnych: czarne, cynamonowe, brązowe, rude, niebieskie, kremowe, białe, cieniowane, pręgowane. Koty orientalne są ciekawskie, uczuciowe ale wymagające. Lubią aktywnie spędzać czas. Są chętne do zabawy. Bardzo cenią sobie towarzystwo drugiego kota. Są doskonałymi łowcami. Dość głośne ale spokojniejsze niż koty syjamskie. Żyją ok. 16-18 lat.

Kod EMS OLH (dłgowłose) /
OSH (krótkowłose)
Kategoria|Kot IV
Pochodzenie USA
Nazwa angielska Oriental Longhair /Oriental Shorthair
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
CFA standard
FIFe standard
TICA standard
GCCF standard
AACE standard
ACFA standard
ACF standard
CCA standard
Punktacja za standard
(według FIFe)
głowa 25
oczy 15
korpus 25
futro kolor 20
futro jakość 10
kondycja 5
Uznane odmiany barwne
kod EMS OLH / OSH

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA


KOT DOMOWY-RASY-SELKIRK REX




                                                                Selkirk Rex


SELKIRK REX

Amerykańska rasa kota o futrze typowym dla reksów, która pojawiła się w 1987 roku w USA. Niektóre organizacje hodowlane rozróżniają jako dwie rasy selkirk reksy krótkowłose (Selkirk Rex Shorthair) i długowłose (Selkirk Rex Longhair).


Wygląd

Rasa ta powstała za sprawą działania genu, który spowodował skręcenie włosów okrywowych, podpuchu i wąsów. Kocięta rodzą się już ze skręconym futerkiem ale prawidłowy dla rasy wygląd uzyskują po około 8–10 miesiącach. Selkirk rex różni się od innych reksów (kornwalijskich, dewońskich) silnym, muskularnym i kanciastym korpusem. Dorosłe kotki są mniejsze od kocurów. Futerko u odmiany długowłosej jest średniej długości z silnymi lokami o indywidualnym skręcie i nie układają się w fale czy wałeczki. Dopuszczalne są wszystkie kolory okrywy włosowej a kolor oczu powinien harmonizować z kolorem futerka. Głowa Selkirk reksa jest owalna z krótkim pyszczkiem i bez stopu. Uszy średniej wielkości, oczy okrągłe.

Charakter

Bardzo spokojny, uczuciowy, lubi towarzystwo człowieka. Przyjaźnie nastawiony do otoczenia.

Pochodzenie USA
Nazwa angielska Selkirk Rex

Linki zewnętrzne

Opis rasy Selkirk Rex

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

sobota, 28 marca 2015

KOT DOMOWY-RASY-OCICAT


Ocicat


OCICAT 

Ocicat został wyhodowany po "połączeniu" kotów syjamskich, abisyńskich i amerykańskich krótkowłosych. Hodowcy chcieli uzyskać mocnego i eleganckiego kota o wspaniałym charakterze i umaszczeniu. Po swoich przodkach odziedziczył bardzo pozytywne cechy:

-po przodkach syjamskich odziedziczył smukłą sylwetkę,
-po abisyńskich wspaniałe umaszczenie agouti - gen odpowiedzialny za pręgi (powstanie pręg),
-krzepką budowę i szerszą paletę barw i dziedziczną srebrzystość odziedziczył po kocie amerykańskim krótkowłosym.


Historia

Pierwsze kocię tej rasy przyszło na świat w 1964 roku w miocie kotki (pomieszania abisyńczyka i syjama z czekoladowymi znaczeniami) - był to miot eksperymentalny. Rasę uznano w Stanach Zjednoczonych w 1986 roku; przyjęła ją także WCF (Stowarzyszenie hodowców i miłośników kotów rasowych) i FIFe (Polska Federacja Felinologiczna) - "Felis Polonia".

Wygląd

Abisyński ticking to charakterystyczna cecha umaszczenia - każdy włos ma na przemian kilka ciemniejszych i jaśniejszych prążków i ciemną końcówkę, co tworzy cętki. Wymagania rasy to pięć ciemnych pierścieni na ogonie i na czole znak w kształcie litery M.

Charakter

Pomimo dzikiego wyglądu ocicat ma miłe usposobienie, jest wesoły i chętny do zabaw. Jest ciekawy świata i inteligentny, z przyjemnością nauczy się różnych sztuczek takich jak aportowanie itp. Jest oddany właścicielowi i chodzi za nim jak cień. Dość łatwo się podporządkowuje, ale bywa uparty. Sam zdecyduje o tym kiedy możesz go pogłaskać. Kotki są z natury nieufne i potrzebują więcej czasu, żeby zaakceptować gości, kocury to zazwyczaj pieszczochy, wylewne nawet w stosunku do obcych. Akceptuje zarówno inne koty jak i psy - dobrze czuje się w ich towarzystwie Przystosowuje się do życia w mieszkaniu, ale bardzo źle znosi izolację od domu i rodziny. Równie męczące dla kota jest pozostawanie samemu w domu - jeśli właściciel pracuje do późna powinien zapewnić towarzystwo swojemu pupilkowi. Ocicat nie wymaga czesania, ale w okresach linienia trzeba podawać mu specjalną pastę, która rozpuści sierść połkniętą przez kota w czasie toalety. Pożywienie powinno być urozmaicone, może składać się z pokarmów naturalnych, jak i gotowanych. Kocięta w wieku od siódmego do ósmego miesiąca życia dość dużo jedzą - wiąże się to i duża aktywnością i żywotnością. Ocicat to odpowiedni przyjaciel dla osoby stale przebywającej w domu, a także dla rodzin z dziećmi.

Dane

Długość życia : 13 - 17 lat
Charakter: przywiązany do właściciela, wesoły, może mieszkać z innymi zwierzętami (innymi kotami, psem), ma silny charakter, chętny do zabawy, lubi dzieci; nie lubi samotności i odosobnienia
Wygląd ogólny: kot średniej wielkości, elegancki, umięśniony, smukły; waży od czterech do ośmiu kilogramów.
Głowa: W kształcie zmodyfikowanego klina, o szerokiej żuchwie i krótkim nosie.
Uszy: średniej wielkości
Oczy: duże, o kształcie migdałów i nieco skośne.
Szata: krótka, lśniąca, delikatna, ściśle przylegająca do ciała, składająca się z włosów o kilku ciemniejszych pasmach. Ciemne pasma tickingu powinny być wyraźnie odgraniczone od jaśniejszego tła. Zbyt duża ilość podszerstka jest niepożądana.
Tułów: średnich do dużych rozmiarów, niezbyt smukły, ale i niekrępy, umięśniony, gibki i zgrabny. Klatka piersiowa mocna - dobrze rozwinięta, mocne stopy zwarte, owalne; ogon nieznacznie mniejszy na końcu, dość długi .
Maść: ticking abisyński w sześciu podstawowych odmianach kolorystycznych: brązowej, czekoladowej, liliowej, płowej, niebieskiej i cynamonowej. Dodatkowo wszystkie wymienione w odmianach srebrzystych. Dokładnie oddzielone, ciemne cętki w tonacji dopasowanej do jaśniejszego tła, na czole znak “M”. Na ogonie najmniej pięć ciemniejszych pierścieni; jego koniec jest ciemny, w podstawowym kolorze kota. Oczy we wszystkich kolorach, z wyjątkiem niebieskich. Wokół oczu charakterystyczny, ciemniejszy “makijaż”, który otacza jaśniejsza sierść (barwa zależna od maści kota).
Pierwsze w Polsce: od roku 1997
Przygotowanie do wystawy: obcięcie pazurów, wyczyszczenie uszu (zachować ostrożność) i przemycie oczu w " kącikach " - nie wymaga długich i męczących (zarówno dla kotka jak i właściciela) przygotowań.

Kod EMS OCI
Kategoria|Kot III
Nazwa angielska Ocicat
masa 4-8 kg
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
CFA standard
FIFe standard
TICA standard
AACE standard
ACFA standard
Punktacja za standard
(według FIFe)
głowa 25
oczy 5
korpus 20
futro kolor 20
futro jakość 25
kondycja 5
Uznane odmiany barwne
kod EMS OCI

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY- KORAT


Korat samiec


KORAT

Rasa kota. W swojej ojczyźnie Tajlandii, jest nazywany Si-Sawat (kolor pieniędzy) i uważany za szczęśliwy znak


Wygląd

Muskularny, wysmukły kot średniej wielkości o srebrzystoniebieskiej sierści. Ogon średniej długości, gruby u nasady, zaokrąglony na końcu. Głowa okrągła, szeroko rozstawione oczy, za młodu bursztynowe, w wieku ok. 2 lat zmieniają kolor na zielony.


Charakter

Spokojny, towarzyski, skłonny do zabawy kot.

Kod EMS KOR
Kategoria|Kot III
Pochodzenie Tajlandia
Nazwa angielska Korat
Inne nazwy Si-Sawat
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)

CFA standard
FIFe [{{{fifestd}}} standard
TICA standard
AACE standard
ACFA standard
ACF standard
CCA standard
Punktacja za standard
(według FIFe)

głowa 20
oczy 20
korpus 25
futro kolor 20
futro jakość 10
kondycja 5
Uznane odmiany barwne
kod EMS KOR

Linki zewnętrzne

Korat Klub Francja
Korat Cat Videos

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA

KOT DOMOWY-RASY- TURECKI VAN



Turecki van

TURECKI VAN

Rasa kota pochodząca od kotów z rejonu jeziora Van we wschodniej części państwa tureckiego - Wschodniej Anatolii. Nazywane są w języku tureckim "wan kedisi" ("Van Kedisi"), w języku ormianskim "wana katu" ("վանա կատու")[1][2], a w języku kurdijskim "piszyka wane" (Pişika Wanê)). Jeden z niewielu kotów, które wychowane w pobliżu wody potrafią i lubią pływać. Za odrębną rasę został oficjalnie uznany w 1969 roku.

Wygląd

Klasyczny Van jest śnieżnobiały, jedynie na głowie ma jedną albo dwie rozdzielone plamki w kolorze rudym i w tym samym kolorze ogon. Obecnie są znane różne odmiany barwne tych kotów - czarne, niebieskie, kremowe, szylkretowe (zawsze muszą występować plamy na głowie i ogon w tym samym kolorze). Koty te mogą mieć oczy bursztynowe, niebieskie albo różnokolorowe (jedno niebieskie, drugie bursztynowe), co objaśnia się wadą wrodzoną, zwaną różnobarwnością tęczówki (łac. heterochromia iridis). Opis ten dotyczy kotów hodowlanych rasy Van[3].

Obecnie hodowcy starają się o uznanie odmiany kota Van zwanego w Turcji "Van Kedisi". Istnieje przekaz mówiący o świętych kotach znad jeziora Van. "Van Kedisi" różni się wyglądem od kotów rasowych hodowanych obecnie. Jest wiele śnieżnobiałych "Van Kedisi", które są głuche. W większości ras istnieje podejrzenie głuchoty u kotów białych, gdy co najmniej jedno z oczu ma kolor niebieski. Ostatnio związek hodowców TICA uznał białą odmianę barwną kota Tureckiego Van. W hodowlach Vanów pojawiały się czasem śnieżnobiałe kocięta. Obecnie gdy TICA dopuściła do hodowli białego Vana, ich liczba wzrasta, a hodowcy zaczynają mówić o przypadkach białych kotów w dotychczasowych hodowlach.

Badaniem białego Vana zajęło się Centrum Badań Van Kedisi, które prowadzi badania nad odtworzeniem naturalnej populacji tych kotów, które są jednym ze skarbów narodowych tego kraju. Badania te dołączono do dokumentacji przedstawionej komisji hodowlanej rozpatrującej dopuszczenie białego Vana do hodowli[4].

Cechy szczególne

Rasa ta wykształciła oprócz umaszczenia i koloru oczu jeszcze kilka unikatowych cech. Jedną z nich jest futro, które szybko obsycha z wody. Kot ten posiada tylko jeden rodzaj sierści - okrywową, nie ma natomiast puszystego podszerstka. Z tego powodu nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Drugą cechą jest powiększony fałd skóry między kolejnymi pazurami. Kot ten posiada fałdę skóry pomiędzy pazurami, która jest swego rodzaju błoną płąwną.


Kod EMS TUV
Kategoria|Kot II
Pochodzenie Wan (jezioro) Turcja
Nazwa angielska Turkish Van
Inne nazwy Swimming Cat, Van,Kurdyjski Van
Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
CFA standard
FIFe standard
TICA standard
GCCF standard
AACE standard
ACFA standard
ACF standard
Punktacja za standard
(według FIFe)
głowa 25
uszy 10
oczy 10
korpus 25
futro jakość 25
kondycja 5
Uznane odmiany barwne
kod EMS TUV

Przypisy
1 Parujr Sewak, "Nieustanna dzwonnica" (Պարույր Սևակ, ԱՆԼՌԵԼԻ ԶԱՆԳԱԿԱՏՈՒՆ), 1959: "...Թե՞ ազատվելու հուսահատ ճիգով Լող էին տալիս հազա՜ր ու հազա՜ր Վանա կատուներ՝Վառվող աչքերով ...
2 Armenian Vans - real "aristocrats"
3 Breed Profile
4 Koty z Turcji z różnokolorowe oczy (Кошки из Турции с разными глазами)

ŻRÓDŁO: WIKIPEDIA